Seryjni mordercy - Dźwiedź

Seryjni mordercy - Arkadiusz Czerwiński, Kacper Gradoń

Zacznę od tytułu, który dla psychopaty jest nadto interesujący i już teraz mogę rzec, że to nie będzie jedyna taka pozycja na liście moich lektur. Książa odkryta dość dawno, ale przeczytana w lato 2015, głównie na potrzeby pracy licencjackiej, która z resztą ukierunkowana jest na akt morderstwa. Bez wątpienia jest to pozycja godna polecenia zarówno dla osób interesujących się tą tematyką, jak i dla osób, które chcą przeczytać "coś innego". Znajdziemy w niej różnego rodzaju analizy, rozważania problemu z pozycji różnych nauk (psychologia, psychiatria, socjologia), co bez wątpienia jest cenne dla studentów tych kierunków. 

Książka nie jest pisana trudnym językiem, chociaż w niektórych momentach przydaje się znajomość podstawowych pojęć z nauk humanistycznych.  Struktura książki jest bardzo schematyczna, co jest niezwykłym plusem- tu oczywiście znajdą się osoby, które powiedzą "że autor się nie wykazał". Owszem, dla osób, które książkę czytają z ciekawości i nie mają w tym jakiegoś większego celu nie będzie to atutem. Jednakże dla osób, które czytają książkę w celach naukowych jest to bardzo dużym ułatwieniem. Informacje są poukładane według pewnej kolejności, dzięki czemu łatwo można później do nich wrócić.

Ciekawą sprawą jest to, że podczas czytania, zwłaszcza części, w której są opisani poszczególni "bohaterowie", kilka razy przyłapałem się na zastanawianiu się, czy aby przypadkiem ja sam nie mam zadatków na mordercę. Oczywiście wykluczyłem w końcu taką możliwość, ale wiąże to się z tym, że prawie każdy opis mordercy przedstawia jego charakterystyczne nawyki i zachowania, a niektóre z nich zauważyłem u samego siebie. Prawda jest taka, że każdy z nas podczas czytania może znaleźć nawyk, który sam posiada. Nie oznacza to jednak, że będzie mordercą (chyba, że te nawyki pokrywają się w większości - wtedy zapraszam do psychologa). 

Na koniec jeszcze taka ciekawostka, że autorzy nawiązują do wielu filmów np. Milczenie owiec, Upadek czy też Siedem, z których zwłaszcza dwa pierwsze są na prawdę warte obejrzenia. Upadek przedstawia historię pewnego mężczyzny, który w wyniku niesprzyjających okoliczności zaczyna grozić bronią innym ludziom. Film pokazuje wręcz podręcznikowy przypadek zabójcy impulsywnego, czyli człowieka, który zaczyna zabijać pod wpływem chwili, jednego impulsu i robi to tak długo, aż ktoś go nie powstrzyma bądź nam się opamięta. Film nie jest krwawą jatką, bo też morderstw nie ma tam dużo, ale daje do myślenia. 

Wracając do książki uważam, że pozycja godna polecenia - bo co tu się rozpisywać? Jak ktoś podejrzewa, że będzie mordował, to po przeczytaniu tej książki może sobie postawić wstępną diagnozę. Dla osób szukających wiedzy w tym zakresie pozycja idealna. 

Dźwiedź